Afgelopen donderdag hebben Anita en Jan Willem die ons geweldig helpen met de voorbereidingen en ook tijdens de bevalling aanwezig zullen zijn mij de laatste instructies gegeven hoe de werpkist ingericht moet worden wat eventueel te doen als er een pupje wordt geboren voor het geval zij er niet op tijd bij aanwezig kunnen zijn enz.

Zondag begon Yara’s temperatuur te dalen en teken dat de bevalling gaat naderen maar het kan dan nog wel max.48 uur duren. Getwijfeld of ik ‘s nachts beneden zou gaan slapen maar ze was verder gewoon rustig. Wesley mijn zoon was nog laat op tot rond 2.00 en daarna ben ik nog een paar keer wezen kijken maar er was nog niets aan de hand. De volgende dag moest ik eigenlijk werken na lang wikken en wegen ben ik toch gegaan en heeft Gilian mijn jongste zoon bij Yara gezeten en zou hij mij gelijk bellen als ze onrustig zou worden. Yara was rustig toen ik ging maar ik zat echt niet op mijn gemak op het werk. Gilian om 09.00 gebeld kreeg hem niet te pakken, gelukkig rond 9.15 wel. Maar alles was goed. Rond 10.30 een telefoontje van hem ik schrok me een hoedje ook al weet je dat dat kan gebeuren. Yara was wat onrustiger maar ik hoefde niet naar huis te komen. Hij zou haar even gaan uitlaten en rond 12.00 weer bellen. Maar zo lang kon ik niet wachten, was erg gespannen kwam niks uit mijn handen en ben maar naar huis gegaan. Rond 12.45 heb ik haar temperatuur gemeten maar die was nog wat verder gedaald wat meestal betekend dat het nog wel even duurt omdat hij vlak voor de bevalling weer gaat stijgen . Maar ze was erg onrustig, hijgen, maar het leek niet dat ze ween had. (dacht ik foutje dus)

Contact gehad met Anita die dacht ook dat het nog niet zo ver was maar misschien nog een keer uitlaten er kon haar ook iets anders dwarszitten. Later werd ze weer rustig alsof er echt nog niets aan de hand was, ik moest eigenlijk nog even wat ophalen bij de dierenarts en dacht rond 14.15 kan nu wel even gaan ze is zo rustig en ik ben zo heen en weer. Maar……. toen ik bij de dierenarts stond ging mijn telefoon en had ik een opgewonden zoon aan de lijn.” Kom snel naar huis er is een pup geboren er ligt allemaal bloed op de grond”, waauw dat was schrikken ik als een gek naar huis hoop dat ik geen bekeuring krijg. Thuis werd ik verwelkomt door Yara met een schreeuwende pup in haar bek. Echt niet te geloven. alles zag er wel goed uit maar ik was wel een beetje in paniek zo had ik het me niet voorgesteld het zou uren duren voordat een eerste pup ter wereld zou komen. Gelijk Anita gebeld ze zou Jan Wllem onze kant opsturen maar hij moet uit Breukelen komen dat duurt ook nog wel even. Ondertussen geprobeerd Yara de werpkist in te krijgen maar ze wou op de bank liggen met de pup. Vrij snel daama ging de bel en daar stond Jan Willem volgens mij heeft hij gevlogen maar ik was zo blij hem te zien dat kun je je wel voorstellen